Христина Митреска од Охрид беше првенец на генерација во средно образование. Започнала како стипендист во прва година, па приватното училиште Јахја Кемал поради освоените поени, комплетно и ги покрило трошоците за образование. Средното образование го заокружува како првенка на генерацијата, закитена со голем број регионални, државни и меѓународни награди и медали.
За Христина математиката е начин за релаксација. Ме опуштаат посебно натпреварувачките задачи, но оние олимписките се доста тешки и бараат многу мислење, дури понекогаш и со часови. Тие се голем предизвик и со многу работа може да се стигне до првична идеја која понатаму ќе може да се доразвие за да се стигне до решение. Сепак мој најголем предизвик е да ги искористам математичките знаења за напредок на медицината и генетиката, изјави за Приказна Христина.
Според неа, атмосфера на меѓународните натпревари е стресна бидејќи ја претставуваш целата држава и многу луѓе веруваат во тебе и очекуваат успех. Секако, важно е стресот да се остави надвор од салата на одржување на натпреварот. По натпреварот следуваат многу прекрасни моменти на дружење со натпреварувачите од другите земји кои остануваат запаметени.
Поддршка е многу важна. Ја добива од најблиските. Од моите ментори и мојата мајка која исто така е професорка по математика, секогаш добивам поддршка. За натпреварите работиме често, почнувајќи од почетокот на учебната година, а самостојно работам во текот на целата година, ја сподели за Приказна својта стратегија за успешно претставување на натпреварите каде учествуваше.
За успех, покрај напорната работа неопходна е љубовта кон она што се работи и самата желба да се постигне успех, вели Христина.
И покрај љубовта кон математиката, планот ми е да продолжам да ја изучувам генетиката. Во иднина се гледам како научник, мотивиран за нови откритија и сознанија. Најголема желба и цел ми е да придонесам во пронаоѓањето лек за многуте ретки болести и со тоа да им помогнам на милиони болни луѓе, додава Христина.
Таа е на пат да си ги реализира своите соништа, преку студиите по биотехнологија во Словенија.
За Приказна, Ване Маркоски
