Комуницирањето онлајн носи голем број придобивки. Но, покрај добрите страни, носи и ризици од кои мора да се заштитиме. Секој може да стане жртва на сајбер-силеџиство. Голем број деца ги користат дигиталните платформи. Тоа веќе е некој вид статусен симбол, за нив. Но, проценките се дека во секој миг, на интернет има околу 750.000 педофили. За жал, полицијата дејствува само откако ќе се случи нешто. И понекогаш е доцна.
Поранешниот шеф на Одделот за високо технолошки криминал на Министерството за внатрешни работи на Србија посочува дека има четири категории педофили на Интернет:
првите се таканаречените колекционери, кои пристапуваат до сајтови за педофили и преземаат содржини до нивните уреди;
втората категорија се „собирачи-дистрибутери“, кои преку разни скриени форуми разменуваат техничко знаење и совети како полицијата да не ги открие во нивните намери;
потоа има „производители“, односно оние што произведуваат и продаваат педофилски материјал;
и, конечно, категоријата што претставува најголем проблем за полициските сили, а тоа се „интернет предатори воајери“, кои пристапуваат само до страници со педофилска содржина, без да преземаат материјал, што го отежнува нивното откривање и апсење. Експертот посочува дека клучот за борбата против онлајн предаторите лежи во родителите.
-Педофилите можат многу лесно да најдат потенцијална жртва, да дознаат се’ за неа преку објавите на Фејсбук или Инстаграм, кои денешните деца повеќе ги користат, да ги следат на ТикТок и слично и да дознаат се за нив. Потоа стапуваат во контакт, почнува општествениот инженеринг, каде што ја добиваат довербата на децата, застануваат покрај нив, зборуваат против нивните родители, наставници, пријатели кои им се налутиле … Се’ што можат, за да ја добијат довербата. Полека добиваат информации за тоа каде живеат, која е адресата, со кого живеат … Како да се добие довербата, има барања за фотографии, видеа, кои потоа често се користат за традиционална уцена, со цел да се принудат децата да направат многу повеќе. Понекогаш станува збор за „голи“ фотографии, понекогаш за состанување, а потоа и за физичко малтретирање. Постојат многу методи што предаторите ги користат за да ја постигнат својата цел, вели потпретседателот на белградскиот институт за управување со безбедноста.
Неопходно е родителите да бидат добро информирани за сите закани, но и начините за нивно спротивставување
Живановиќ, посочува дека клучот за борбата против онлајн предаторите лежи кај родителите. „За жал, голем број родители не се ни свесни колку закани има на Интернет за нивните деца. Тие мислат дека ако се во просторијата до компјутерот, децата се безбедни. И тоа е далеку од вистината “.
Во нашата земја, Министерството за труд и социјална политика (МТСП) во 2012 ја промовираше веб-страницата www.stop-pedofilija.org.mk, која содржи информации како да се препознае педофил, кој може да биде жртва на сексуална злоупотреба и каде децата да се обратат за помош.
Се проценува дека едно од пет деца, на возраст од 11-18 години, на некој начин биле малтретирани преку „електронскиот простор“. Ова е поврзано со периодот на адолесценција.
Позитивната употреба на технологијата, која создава безбедни и ефективни практики, е клучна во превенција од злоупотреба на технологијата. Училиштата треба да се осигурат дека наставните стратегии и цели ги поддржуваат иновативната и привлечна употреба на технологијата
